Toplum dediğimiz şey, her yaş, meslek, fikir ve inanç grubuna mensup insanlardan oluşur.
Bu kadar çeşit insanın, sınırları belirlenmiş vatan toprağı içinde, bir arada özgür ve güvenli yaşamasını sağlamak hiç de kolay değildir.
Toplumda yaşayan her ferdin onuru, şerefi, haysiyeti olduğu gibi, toplumun da onuru, şerefi ve haysiyeti vardır.
İnsanların bu değerlerine saygı göstermeyen, bunları hukuken koruyamayan toplumlar, çalkalanmaktan, hatta yok olmaktan kurtulamazlar.
O nedenle, toplumların gelenekleri, bu çalkantıların sonucunda uygulamaya konmuş yazılı olmayan yasalarıdır.
Ancak toplumun huzur ve güvenine, mal ve can güvenliğine kastedenler bir şekilde cezalandırılırken, toplumun ruhuna, onur ve şerefine kastedenleri cezalandırmak bazen mümkün olamıyor.
Hele bir de, toplumun içinde, sosyal ortamlarda kişilerin onur ve şerefine kasteden laf cambazları vardır ki, çöz çözebilirsen.
Düşünüyorum da;
Toplumun çoğunluğu Organize Sanayi Bölgesi isterken, lâf cambazları “Oturun oturduğunuz yerde; doğama dokunmayın!” diye yaşamı yeniden keşfediyorlar.
“Lâf ola beri gele!” demiş atalarımız.
Demek ki, eskiden de fikir beyan ettiğini zanneden lâf cambazları varmış.
“Suskunluğum asaletimdendir. Her lâfa verilecek bir cevabım var. Lakin bir lâfa bakarım lâf mı diye, bir de söyleyene bakarım adam mı diye.” diyen Mevlâna, boş lâf edenleri dikkate almamamızı öğütlemiş.
Demek ki Mevlâna döneminde de boş lâf eden lâf cambazları varmış.
Beyan edilen fikre, yazılan düşünceye, karşı düşünce üretmekten âciz, düşünce özgürlüğü maskesi ile anlamadan, dinlemeden, empati yapmadan, irite edici laflarla hakaret eden, saygısız, nezaketten uzak lâf cambazları o zaman da varmış.
Teknolojinin geliştiği, insanların refah düzeyinin yükseldiği, yaşam kalitesinin arttığı bu dönemde ise, lâf cambazları tamamlanmamış puzzle gibi.
Bazılarının beyni, bazılarının kalbi, bazılarının ise ruhu eksik.
Çünkü “Sen ne yapıyorsun, ne demek istiyorsun?” dediğinde, yine laf cambazlığı ile dansöz gibi kıvırıyorlar; suç isnat edemiyorsun.
Üstüne üstlük suçlu bile çıkıyorsun.
Hele bir de sanatçıların eserlerini kullanma becerileri de varsa!.. Yandı gülüm keten helva.
Bazen bir şairin münhasıran yaşadığı duyguları anlatabilmek için yazdığı şiiri, bazen de toplumun refahı, birlik ve beraberliğine katkı sağlamak için görüşünü beyan eden bir aydının fikirlerini, toplumun değerlerini sabote etmek, kendi fikirlerinin ilahi emir olduğu iddiasıyla, kendilerine tarikat şeyhi gibi biat edilmesini sağlamak için kullanırlar.
Size konuşma hakkı bile tanımazlar.
Konuşmaya kalktığınızda, genellemeler yaparak, lâfları eğip bükerek, asla söylemediğiniz, düşünmediğiniz fikirlerle, sizi suçlarlar.
Baş edemeyince de “Haklısın!” diyerek kaçmak zorunda kalırsınız.
Şahsen ben de bugüne kadar, hiç bir zaman, lâf cambazlarını yenemedim.
Size de tavsiyem, en kısa yoldan onlardan uzaklaşarak, egolarını sizin üzerinizden tatmin etmelerine fırsat vermemenizdir.
Emin olun ki, onlar kendi rüyalarıyla yaşasalar da, toplum kendini koruyacaktır.
Kalın sağlıcakla…
News
