Müze takıntısından vazgeçin!.. Tarihi binayı Halk Eğitim Merkezi’ne bırakın

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İl Genel Meclisi’nin Ağustos ayı oturumunda Akçakoca’daki tarihi Orhangazi ilkokulu binasıyla ilgili olarak bir değerlendirme yapılırken, binanın Kent Müzesi olması için görüşmelerin yapıldığına işaret edildi.

Akçakoca halkının restorasyonu yapıldıktan sonra Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğüne tahsis edilmesini beklediği binayla ilgili olarak, müze alternatifinin dillendirilmesi tepkilere neden oldu.

Uzun zamandır 300 bin lira civarında ödenek ayrılamadığı için restorasyonu bekletilen tarihi binayla ilgili olarak ilçe halkının beklentisi, binanın Halk Eğitim Merkezine bağlı olarak onlarca kursun verildiği hayat dolu bir yapıya dönüştürülmesiydi.

Akçakoca’da sayıları yüzlerle ifade edilen vatandaşlar Halk Eğitim Merkezi bünyesindeki çeşitli kurslarda eğitim görürken, sırf uygun bina olmadığı için her kursiyer grup ilçede farklı bir binada ve kötü koşullarda kurs görüyor.

Kursiyerlerin sene içinde meydana getirdikleri eserler ise uygun bir sergi alanı olmadığı için ya Merkez camii karşısındaki yarasa çadırın altında ya da düğün vesaire olmazsa belediyenin nikah salonunda sergileniyor.

Binlerce el emeği ürünün küçüçük alanlarda sıkış tıkış sergilendiği bu olumsuz şartları ortadan kaldıracak yegâne bina ve alan ise, tarihi Orhangazi ilkokulu ve okulun içerisinde yer aldığı 10 dönümlük alan.

Bu binanın Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü vasıtasıyla Akçakocalı kursiyerlere tahsis edilmesi, tüm bu dağınıklığı ve imkansızlığı ortadan kaldıracağı gibi, ilçeye dışardan gelen ziyaretçilerin de mutlaka gezmek isteyecekleri bir alana dönüşecek.

İl Genel Meclisi’nde yapılan değerlendirmeye göre bu tarihi yapının Kent Müzesi’ne dönüşmesiyle ilgili görüşmelerin yapıldığı ifade edildi.

Her şeyden önce bu binanın Kent Müzesi olarak haftada sadece birkaç gün açık kalacağı, içinde ancak birkaç malzemenin sergileneceği donuk bir mekan olmasından ise onlarca kursiyerin hayat verdikleri canlı kanlı bir mekan olması daha doğru olacaktır.

Tarihi binayı içinde nabızların atıldığı dinamik bir yapıya sahip kılmak varken, iş olsun diye müze yapmaya çalışmak işin kolayına kaçmaktan başka bir şey değil.

O tarihi bina ve önündeki dönümlerce açık alan, emek ve bilgilerini bir araya getirip özgün eserler üreten Akçakocalı kursiyerlere verilmelidir. Yani başka bir biçimde de olsa tarihi binanın okul işlevi devam etmelidir.

Akçakoca’nın karar verdiği bir projeyi değiştirmeye çalışmak İGM’nin tasarrufunda olmadığı gibi, bu güne değin restorasyon konusunda yeterince sorumluluk alamamış olan İGM’den bundan sonrası için beklenti ise şudur:”Gölge etme başka ihsan istemez!”

.