Bir yerleşim yerini güzel kılan şey sadece asfalt yollarının varlığı, yüksek binaları ve alt yapı hizmetlerinin az sorunlu olması değildir.
Deniz kıyısındaki yıldızlı işletmeler, çok şeritli yollar, katlı otoparklar ve lüks alışveriş merkezleri de değildir.
Hatta bunlar hiç değildir.
Bir şehri yaşanası güzellikte bir yer yapan asıl şey, orada yaşayan dezavantajlı grupların ne ölçüde rahat ettirildiğidir.
Eğer fiziki engelleri olan vatandaşlarınızı o güzelim şehrinizin her yerine rahatça erişmelerini sağlayamıyorsanız, kentlilik bilincine sahip olamamışsınız demektir.
Görme engelli vatandaşların herhangi bir kamu binasına, hastaneye, postaneye vasaireye kolayca gitmelerini sağlayamamışsanız, şehir idarecileri olarak körsünüz demektir.
Biz Akçakoca olarak epeydir görme yitimizi kaybettik.
Engelli vatandaşlarla ilgili 2014’e kadar bu ilçede güzel şeyler yapıldı. Ama ondan sonra ne olduysa engelli hemşehrilerimizle aramıza bir engel girdi.
Bundan birkaç yıl önce Akçakoca Kaymakamlığının Doğu Marmara Kalkınma Ajansı (MARKA) ve Akçakoca Belediyesi ile birlikte hayata geçirdiği ‘Engelsiz Kent Akçakoca Projesi’ vardı.
Proje kapsamında balıkçı barınağındaki çocuk oyun alanı engelli çocukların da rahatça oyun oynayabilecekleri şekilde dizayn edilmişti.
Programın önceliği engellilerin sosyal alanlara ve kamu binalarına erişimini sağlamaktı. Proje uygulama alanı, Balıkçı Barınağındaki çocuk parkından başlayarak Çuhallı plajına kadar olan bütün alanı kapsıyordu.
İyi şeyler yapıldı… Belediyenin kasasından fazla para çıkmadı ama Barınak içinde bulunan eski çocuk parkı kaldırılarak engelsiz oyun parkı ve fitness alanı yapıldı.
Merkez Camiye ve Hükümet konağına engelli asansörü o proje kapsamında yapıldı. Proje uyarınca sinyalizasyonlu yaya geçidi yapıldı. Merkez camiinin deniz tarafına Akçakoca’nın şehir içindeki ilk ve tek trafik lambaları o proje kapsamında kuruldu.
Çınar Caddesi’ne engelli tuvaleti yapıldı. Kumsala engelli yolu, Çuhallı plajına engelsiz tuvalet, duş, soyunma kabini yapılması, Hükümet Konağı’ndaki asansörün revize edilmesi hep o projenin parçalarıydı.
Proje maliyetinin yüzde 75’ini MARKA’nın karşıladığı o çalışmanın en önemli kazanımlarından biri de görme engellilerin ana arteri rahatlıkla kullanmalarını ve kamu binalarına rahat erişimini sağlayan sarı renkli zemin şeritlerdi.
O, yürürken herkesin yere yapıştırıldığını bir biçimde fark ettiği sarı şeylerden bahsediyorum.
Bizim gibilerin umarsızca üzerinden geçip gittiği, kırık dökük olanlara ilgisiz kaldığı o şeyler aslında görme engellilerin kullanabildikleri tek yol.
Zamanla kaldırıp attığımız, tahrip olanı yenileme çabası göstermediğimiz o sarı şeritlerin üzerine en son darbeyi de Belediye vurdu.
Belediye’nin kiraya verdiği dondurma büfelerinden ilki Çınar caddesi girişindeki kaldırımın üzerine langadank oturtuldu ve hiçbir Allah’ın kulu, o gecekondu dondurma büfesinin neden görme engelli hemşehrilerimizin yürüyüş yolunun üzerine konduğunu sorma gereği duymadı.
Bir şehir kendi dezavantajlı hemşehrilerinin hayatını zorlaştırmaya başladıysa, orada yaşayan herkes bir yanıyla engellidir artık.
News
