KÖME, KÜME YA DA FINDIKLI-CEVİZLİ SUCUK
Akçakoca’da fındık işlerinin bitmesiyle birlikte başlayan köme sezonu Ayazlı mahallesinde açıldı. Mahallenin kadınları konu-komşu bir araya gelerek el birliğiyle fındıklı ve cevizli kömelerden yapmaya başladılar.
Yaoımı biraz meşakkatli olmakla birlikte, imece usulüyle yapıldığı için kolaylaşan, diğer yandan lezzeti ile tüm yorgunlukların atılmasına aracılık eden kömelerden kazanlar dolusu yapılarak kurutulmak üzere iplere serildi.
Kimileri köme der kimileri cevizli ya da fındıklı sucuk. Bizim memlekette ona “küme” denir. Ana hammaddesi taze üzüm suyudur. Taze üzüm şırasına un, toz şeker, süt katılarak büyük bir kazan içerisinde muhallebi kıvamında (papa) pişirilir.
Dibi tutmasın diye sürekli karıştırılır. Bu karıştırma işlemine, papa belli bir kıvama gelinceye kadar devam edilir. Uzunca iplere dizilmiş fındık veya cevizler bu kaynayan papaya batırılır. Biraz kuruması için asılır. Aynı işlem 3-4 defa tekrarlanır. Kuruması için, belli bir süre, aralıklı olarak asılı tutulan küme daha sonra afiyetle yenir.
Küme bizim orada genellikle bölgenin kendine has kokulu kara üzümünden, bazen de armut, elma ya da hurmadan yapılır. Yurdumuzun pek çok yöresinde ise duttan yapılmaktadır.
Küme, genellikle komşu-akraba arasında imece usulüyle yapılır. Gelen her komşu birkaç tane küme de kendi için yapar. Yanında geceden ipe dizilmiş fındık getirir. Yenilir, içilir, eğlenilir. Bu yardımlaşma, kümesiz ev kalmayana kadar dönüşümlü olarak devam eder…
Haber: İbrahim Çakmak