Nasıl bir hayat İstiyoruz?       -1-

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sokağa çıkıp insanlara ‘hayattan beklentiniz nedir?’ diye sorsak, alacağımız cevaplar hiçbirimizi şaşırtmazdı.

Ortalama insandan alacağımız cevapların çoğunu, para, sağlık, huzur oluştururdu. Hayattan beklentimiz bu kadar basit; sağlıklı, huzurlu ve sevgi dolu bir yaşam sürmek…

Peki, bu kadar basit görünen dileklerini gerçekleştirebilen kaç insan tanıyorsunuz? Desem…

Kendimiz için istediğimiz, sağlık, huzur ve sevgiyi başkaları için de istediğimizde yaşadığımız ortam daha bir güzelleşir mi? ‘Tabii ki güzelleşir’ cevabınızı duyar gibiyim.

Peki, bu istediğimiz güzel dilekleri tüm evren için, evrenin hayrına istediğimizde, yaşadığımız yer daha bir güzelleşir mi?

BİR YERDE TIKANIYORUZ. NEDEN?!!!

Hadi, şimdi bunun üzerine biraz düşünüp, tartışalım mı?

İnsan olarak, kendimizi deneyimlemek için geldik bu dünyaya. İnsan doğmuş olabiliriz  ama; ancak, seçimlerimizle insanlığın bir parçası olmaya aday olabiliriz.

Oysa, İnsanın, insanlığın bir parçası olma çabası sürekli kesintiye uğramakta… ( Savaşlar, işgaller, felaketler vb) İnsanın evrimini yarım bıraktığı zamanlarda, kitaplar çıkmış ortaya… Kitaplar bu yüzden çok önemlidir.  Kutsal kitaplar, insanlık yolunda yürümekten vazgeçen kavimleri doğru yola yöneltmek için yol gösterici olmuşlar zaman zaman. Ta ki Din tüccarlarının eline düşene kadar… Bu tuzağa düşmemek için, kitapları ezberden okumaktan vazgeçip, anlamak  gerekir. Çünkü insan, ancak okuduğunu anlarsa doğru ve yanlışı ayırt edebilir. Anlamak; hafızayı tazeler… İnsan olarak Dünyaya gelmeden önce, Ruhlar Alemi;  “Galu bela” denilen o yerde verdiğimiz sözleri hatırlamak için okumaya ihtiyacımız var.

“Bu, insanlığın vicdanı (basairun li’nnâs), yol gösterici ve kesin bir imana ulaşmak isteyen halk için sevgi ve merhamet kaynağıdır.” (Kur’an Casiye; 20).

Çok paramız olsa, lüks içinde bir hayatımız olsa bile, evrenin bir parçası olduğumuzu hatırlamadıkça, hep bir şeyler eksik kalmaya mahkum. Hani kendisine “ adam olamazsın” diyen babasını padişah olunca ayağına getiren oğlun hikayesinde ki gibi.  “ Ben sana padişah olamazsın demedim ki oğlum, adam olamazsın, dedim” demiş ya yaşlı baba. Onun gibi.

İnsan doğduk, ama insan olmak için yapmamız gereken çok daha fazla sorumluluklarımız var.

Peki şimdi sorsam “ Bu hayattan ne istiyoruz? “ diye. Çoğumuz İNSAN OLMAK derdik herhalde…

Hafızamızın en derununda kalan o kadim bilgiye ulaşmak ve insan olma yolculuğuna hep birlikte çıkmak dileğiyle…

( devam yazısı ‘İnsan tüketerek mi, üreterek mi insanlaşır?’ konusu üzerine  )