Vakti zamanında bir mahallede arka arkaya cinayetler işlenmiş. Katil, cinayet için Perşembe akşamlarını seçiyormuş. Sonunda polis “bu katil bizimle dalga mı geçiyor? “ diye sinirlenip Perşembe sabahından Cuma sabahına kadar nöbet tutmaya başlamış. İlk hafta cinayet falan işlenmemiş. Polisler hemen peşin hüküm verip, katilin kaçtığını, cinayetlerin durduğunu düşünmeye başlamışlar ve nöbete devam etmişler. Tam o gece saat 03.00 sıralarında bir çığlık duymuşlar, Çığlığın olduğu yere doğru koşmuşlar ama sadece pencereden kaçan bir siluet görmüşler. Atletik yapılı, maymun gibi kambur duruşlu bir adam hızla uzaklaşmış. Arkasından ateş açmışlar ama isabet ettirememişler.
Sabahleyin mahallenin etrafına barikat kurmuşlar ve gördükleri siluete benzeyen yüzlerce adamı araçlara doldurup, karakola götürmüşler. Fazla yer olmadığı için de hepsini iki odanın içine balık istifi doldurmuşlar. Teker, teker sorguya almaya başlamışlar, konuşmayanı da bir güzel dövmüşler. “Ben evimde yatıyordum, cinayet ile bir ilgim yok” diyeni daha çok dövmüşler. Dayağa dayanamayıp “ben yaptım” diyen en az yirmi kişi tespit etmişler. Geri kalanı da bırakmışlar. İşin tuhafı katil de bırakılanlar arasındaymış…
Diğerlerinin dönüp, kendi çocuklarının bırakılmadığını öğrenen yaklaşık yirmi aile, karakolun önünde günlerce çocuklarından haber almak için beklemişler, bakmışlar olmayacak, yetkili gördükleri yerlere başvurmuşlar ama nereye başvurdularsa çocuklarının akıbeti hakkında sağlıklı bir bilgiye ulaşamamışlar.
Şimdi, içinizden ‘ne saçma bir hikaye bu’ dediğinizi duyar gibiyim. “Suçlu bir tane, 20 suçsuz adamı içeride tutmanın mantığı nedir? Böyle adalet mi olur?”
Böyle olaylar ülkemizde zaman zaman yaşandı, yaşanıyor maalesef. Bu haksızlık insana yapıldığında; doğal olarak, suçlunun bir kişi olduğunu biliyor ve onun bulunmasını istiyoruz.
Bu haksızlık neden yapılabilir? Polisin elinde, suçluyu bulmak için yeterli delil olmaması nedeniyle, delil toplayacağına yasadışı yolu seçmesi nedeniyle olabilir mi?
Peki bu haksızlık bir hayvana yapıldığında tepkimiz nedir?
Kendini ve çevresini koruması maksadıyla veya kötü amaçlı olarak sahipleri tarafından saldırgan olarak yetiştirilen köpekler ile sokaklara atılmış, çaresiz olarak yaşayan köpekler arasındaki farkı anlayacak yeterli bilgiye sahip değilsek, aralarındaki farkı da göremiyoruz maalesef.
Saldırgan olan köpeği aldırarak, kontrol altına alınmasını ve rehabilite edilmesini istemek yerine, “sokaklarda başıboş köpekler tehlike saçıyor” çığlıklarıyla o masum canlara zarar veririz.
Bilgilenmek yerine, yukarıdaki hikayede geçen, delile ve deneyime sahip olmayan polis gibi hepsinin gözümüzün önünden alınmasını isteyerek cahilliğimizi örtbas ederiz.
Vicdanınız susmuşsa, alındıktan sonra, ne olacakları; barınağa kapatılmaları, ormana atılmaları ya da gizlice zehirlenip yok edilmeleri umurunuzda olmaz. Sokağınızdaki köpekler gitmiştir ya gerisi boştur. O gece rahat uykunuzu da çekersiniz bir güzel… Ama çok sürmez, iki veya üç gece sonra başka köpekler mahallenize gelir…
Yine şikayet edersiniz, yine sizi dinleyen olursa 5-6 köpeğin daha hayatı hakkında karar vererek, kurumları suça teşvik etmiş olursunuz. Oysa biraz empati yapsanız, onları koruyup kollasanız mahallenize yabancı köpekleri de sokmazlar, hırsızları da.
Gece havlamalarının nedeni; dışarıdan gelen yabancı köpekleri ve yabancı araçları sokmamak için güvenlik amaçlıdır. Sokağınızın köpeklerine bir kez yemek verdiğinizde çocuğunuzu da, sizi de korurlar.
“Çocuklarım korkuyor” diyorsunuz ya, biraz emekle, iyi bir örnekle bu korkularını yenmelerine yardımcı olabilirsiniz. İyi ve merhametli çocuklar yetiştirin ki; gece yarısı zavallı bir köpeği şişleyen, yalnız gördüğü bir çocuğu kaçırıp tecavüz edenlerden olmasın.
Son zamanlarda medyada yer alan köpek ve çocuk tecavüzcülerinden, yavru köpek ve kedileri kesenlerden İNSAN denilen türün çok daha tehlikeli olduğunu anlıyoruz. Üstelik onlar aramızda yaşıyor, dolaşıyor ve bizler tanımıyoruz.
Bazen sakin bir köpek bir adama hırladığında, o adamın yüzüne iyice bakıp anlamaya çalışıyorum. ‘Burada sakin sakin oturan köpek, benim göremediğim neyi gördü acaba?’ diye düşünüyorum… Biliyorum ki; onlar bizden iyi koku alıyorlar, bizden iyi duyuyorlar ve bizden çok iyi hissediyorlar. O yüzden onlarla dost olmak en iyisi…
Mahallede cinayet işlendi. Aşağılık bir katil geçirdiği bir kazada ayağını kaybetmiş, uysal bir köpeği gece yarısı gizlice şişleyerek öldürdü. Bu adam aramızda. Ve bu adam çok rahat kimsenin görmeyeceğinden emin olduğu her kötülüğü yapabilir. Çocuklarınızı o bilinmez karanlık yüzlerden nasıl koruyacaksınız? O yüzden yakalanması için ihbarlarınız çok önemli.
Dilsiz hayvanlara merhamet edin, cinayetlerine ortak olmayın ki Allah da size merhamet etsin…
Nermin Alpay
Yaşam Hakkı Savunucusu
News
